Συναρμολογούμενο

Πλινθόκτιστα λευκά και πίσω η Μεσόγειος
χίμαιρα χαϊδεύει την εγκατάλειψη.
Στο τόσο φως δεν αντέχω, αρρωσταίνω.
Μα είναι η γύμνια σου που στραβώνει
ή τα μάτια μου αποσκιρτούν;
Πάνω από τους γυμνούς σου ώμους
η αμφιβολία flamenco χορεύει
τώρα που ήρθε ο καιρός ο δύστροπος.
Δεν βρίσκω διεξόδους έντιμες.
Μόνο αδιέξοδα.